Hey Gidi Ömür

Hayatımız oyundu
Koşardık durmadan
Şaşar ve üzülürdük
Ne çabuk oluyor akşam!
Korkardık anamızın çağrısından:
“Gelmek üzere baban”.

Sonra genç olduk yürürdük
Dere tepe dağ taş demeden
Gezerdik it ayağı yemiş gibi
Üşenmezdik gidip gelmelerden.

Derken hocasın dediler
Oturduk evde sınıfta camide
Başladık içimizden büyümeye
Dağ gibi ciltlere tırmandık
Dereler gibi çağladık şiirle
Okuduk yazdık anlattık.

Şimdi ne oldu böyle
Eşeğe semeri yük değilmiş
Bel büküldü diz ağrıdı
Bize yük oldu elbise
Yürümek bir işkenceymiş
Bir düşebilsek eve…

Başa gelmeden bilinmezmiş
İhtiyarlardan az mı dinledin
Hey gidi ömür hey
Kar gibi eridin gittin…

Cemal Nar
18 11.2024